به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شرق، این پرونده سال 96 با گزارش حراست بیمارستانی در تهران تشکیل شد. مسئولان بیمارستان اعلام کردند مردی حدودا 60ساله در بیمارستان جانش را از دست داده است. آنها به پلیس گفتند مقتول قبل از مرگ به آنها گفته دوجوان او را زده و ماشینش را سرقت و خودش را کنار خیابان رها کردهاند. با توجه به مدارک شناسایی بهدستآمده از مقتول، مأموران خانواده او را در جریان قرار دادند.
با حضور اعضای خانواده، آنها هویت جسد را تأیید کردند، اما گفتند از اینکه چه اتفاقی افتاده است خبر ندارند. تا اینکه چند روز بعد خودروی مقتول بدون اینکه وسیلهای از آن کم شده باشد مقابل یکی از کلانتریهای تهران پیدا شد. بااینحال عاملان جنایت شناسایی نشدند. با گذشت سه سال از حادثه و با توجه به اینکه هیچ ردی از متهمان پیدا نشده، اولیای دم درخواست دیه از بیتالمال کردند.
فرزندان مقتول که در شعبه 10 دادگاه کیفری استان تهران حاضر شده بودند، گفتند: ما در این مدت خیلی تلاش کردیم که ردی از قاتلان پدرمان پیدا کنیم، اما نتوانستیم. پدر ما با ماشین کار میکرد، اما مسافرکش نبود. او تعدادی مسافر مشخص داشت که آنها را جابهجا میکرد، اما مسافر متفرقه سوار نمیکرد و در آژانس هم کار نمیکرد. هیچ دشمنی هم نداشت و همیشه دستبهخیر بود. اصلا نمیتوانیم حدس بزنیم چه کسی این کار را کرده است. آنها گفتند همچنان درخواست جستوجو برای پیداکردن قاتل پدرشان را دارند، اما اگر قاتل پیدا نشود، درخواست دیه از بیتالمال را دارند. با توجه به مدارک موجود، قضات شعبه 10 برای تصمیمگیری دراینباره وارد شور شدند.